Lata działalności: 1931–1945
Nazwisko założyciela: Hermann i Margarethe Schultz

 

Kino Słońce

„Nord-Lichtspiele” otwarto w piątek, 20 listopada 1931 roku o godz. 17.30. Urządzono je w sali starej restauracji Heinricha Schwerdtnera znajdującej się przy Kronprinzenstrasse 179. Właścicielką restauracji była w tym czasie Anna Hadaschik, zaś dzierżawcą Georg Schultz. Dzierżawcami kina, które posiadało 275 miejsc na widowni, zostało rodzeństwo Hermann i Margarethe Schultz, najprawdopodobniej spokrewnieni z Georgiem. Bilety wstępu kosztowały, zależnie od miejsca, 50, 70 i 90 fenigów. W grudniu 1931 roku seanse zaczynały się w dzień powszedni o godz. 16, zaś niedziele o 15. W soboty o 14.30 i w niedziele o 11 odbywały się seanse dla dzieci. Poza tym, w dni powszednie bezrobotni mogli kupować bilety na seanse zaczynające się pomiędzy godz. 16 a 18 w cenie 30, 35 bądź 45 fenigów. W kinie zainstalowano aparaturę do wyświetlania filmów dźwiękowych systemu „Tobis-Klangfilm”. W kwietniu 1941 roku rodzeństwo Schultz wystąpiło do policji budowlanej w Zabrzu o zgodę na budowę całkiem nowego kina na parceli położonej przy Kronprinzenstrasse 142. Zaprojektował je architekt Alfred Goetsch z Wrocławia, który przewidział w nim widownię na 630 miejsc. 482 miejsca w 26 rzędach miały znajdować się na parterze. Ze 148 miejsc na balkonie, 34 zaprojektowano w lożach. Ostatecznie Hermann i Margarethe Schultz zgody na budowę kina nie dostali, i do końca wojny wyświetlali filmy w starym „Nord-Lichtspiele”. Po wojnie, już jako kino „Słońce”, istniało do początku lat 80. XX wieku, kiedy to budynek przy ul. Wolności 179 wyburzono.

Piotr Hnatyszyn